Pierwsza pomoc przedmedyczna - motocykliści - Aktualności - KMP Białystok

Każdego motocyklistę poszkodowanego w wypadku traktuj jako osobę z urazem kręgosłupa szyjnego.

Zawsze pamiętaj, że poszkodowany może być w szoku, jeśli widzisz, że zniszczenia pojazdów są znaczne lub motocyklista „przeleciał” spory odcinek w powietrzu albo po nawierzchni, nalegaj na to, żeby leżał bez ruchu i przekonuj go o konieczności wezwania służb ratunkowych.

Nigdy nie ściągaj poszkodowanemu kasku jeśli nie jest to konieczne.

Postępowanie na miejscu zdarzenia drogowego:

I BEZPIECZEŃSTWO WŁASNE

Zadbaj o własne bezpieczeństwo: sprawdź, czy przebywanie w miejscu wypadku nie jest dla ciebie niebezpieczne – czy nie grozi np. wybuch, pożar itp.

II ZABEZPIECZENIE MIEJSCA ZDARZENIA

1. Bezpiecznie zatrzymaj swój pojazd – ustaw trójkąt w odpowiedniej odległości, w pojeździe uczestniczącym w kolizji włącz światła awaryjne, wyjmij kluczki ze stacyjki, zaciągnij hamulec ręczny.

2. Weź apteczkę, rękawiczki ochronne, gaśnicę, rozważ założenie kamizelki odblaskowej. Jeśli jedziesz motocyklem postaraj się zorganizować powyższe rzeczy od innego użytkownika drogi.

III OCENA SYTUACJI

1. Zobacz ile osób jest poszkodowanych, w jakim one są stanie i jakie mają obrażenia.

2. Do poszkodowanego (motocyklisty) podchodź, w miarę możliwości od przodu, tak, aby cię widział (w innym przypadku może wykonać gwałtowny ruch głową żeby zobaczyć, co się dzieje).

3. Nawiąż z nim kontakt zarówno słowny jak i wzrokowy, wydając głośno polecenie by się nie ruszał, jeśli widzisz, że jest przytomny.

4. Jeżeli NIE REAGUJE, ostrożnie rozepnij kask i go zdejmij w celu oceny oddechu u poszkodowanego.

 5. Jeżeli oddech jest PRAWIDŁOWY pozostaw motocyklistę w pozycji zastanej – stabilizuj kręgosłup szyjny. Stale oceniaj stan poszkodowanego i wezwij pomoc.

6. JEŻELI NIE ODDYCHA LUB ODDECH JEST NIEPRAWIDŁOWY: Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia. Podejmij decyzję o wszczęciu resuscytacji krążeniowo – oddechowej.

IV WEZWANIE POMOCY

Wezwij lub poproś kogoś żeby wezwał odpowiednie służby ratunkowe.

Czynności ratownicze

Zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest utrzymanie przy życiu poszkodowanego i nie dopuszczenie do powstania dalszych powikłań do chwili przybycia zespołu pogotowia ratunkowego. Zawsze pamiętaj o własnym bezpieczeństwie –używaj jednorazowych rękawiczek.

Jeżeli oddech nie jest prawidłowy:

1. Wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie, wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej zgodnie z poniższym opisem:

• uklęknij obok poszkodowanego,

• ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowanego (dolna połowa mostka poszkodowanego),

• ułóż nadgarstek drugiej dłoni na grzbiecie dłoni leżącej na klatce piersiowej poszkodowanego,

• spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nacisk nie będzie kierowany na żebra poszkodowanego; Utrzymuj ramiona wyprostowane. Nie uciskaj górnej części brzucha ani dolnego końca mostka,

• ustaw ramiona prostopadle do klatki piersiowej poszkodowanego i uciskaj mostek na głębokość nie mniejszą niż 5 cm (ale nie przekraczaj 6 cm),

• po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając rąk od mostka. Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nie przekraczając 120/min.), okresy uciskania i zwalniania nacisku mostka powinny być równe. 2. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi:

• po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej ponownie udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego, odchylając głowę do tyłu,

• weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że ma przecieku powietrza, wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi taki oddech ratowniczy jest efektywny,

• dwa oddechy ratownicze nie powinny w sumie trwać dłużej niż 5 sekund. Następnie bez opóźnienia ponownie ułóż dłonie na mostku poszkodowanego i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,

• kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30 : 2,

• przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie reagować: poruszy się, otworzy oczy i zacznie prawidłowo oddychać. W innym wypadku nie przerywaj resuscytacji.

Zdejmowanie kasku ochronnego

Przy ściąganiu kasku zachowaj szczególną ostrożność. Jest to manewr dość trudny, bardzo ciężki do wykonania samemu, zawsze staraj się o osobę do pomocy. Zdejmowaniu kasku motocyklowego przez dwóch ratowników Kolejność czynności przy zdejmowaniu kasku motocyklowego przez dwóch ratowników jest następująca:

• jedna osoba klęka za głową motocyklisty (tak, by kolanami nie blokować kasku przy późniejszym zdejmowaniu) i unieruchamiania jego głowę, trzymając oburącz za kask,

• druga osoba klęka obok, podnosi szybkę zdejmuje okulary jeśli występują i odpina pasek pod brodą motocyklisty,

• następnie ta sama osoba wsuwa swoje ręce w okolice karku motocyklisty, chwyta go za żuchwę (bez odchylania głowy do tyłu). w ten sposób prowizorycznie stabilizuje kręgosłup szyjny poszkodowanego,

• po tych czynnościach pierwszy ratownik ostrożnie (omijając nos) zdejmuje kask. Stara się nie wykonywać nim żadnych ruchów na boki. Po zdjęciu kasku jeden z ratowników stabilizuje głowę motocyklisty i udrażnia jego drogi oddechowe. Drugi z ratowników przystępuje do wykonywania następnych czynności ratowniczych, na przykład resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Zdejmowanie kasku ochronnego motocykliście przez jednego ratownika:

• klęknij obok głowy motocyklisty,

• jedną rękę podłóż pod kark poszkodowanego, stabilizując w ten sposób jego kręgosłup szyjny,

• drugą rękę podnieś szybkę kasku i odepnij pasek pod brodą motocyklisty,

• następnie tą samą ręką chwyć za górną część kasku i ostrożnie go ściągnij,

• prowizorycznie unieruchom kręgosłup szyjny i przystąp do dalszych czynności ratowniczych.

Opracowane na podstawie Wytycznych ERC 2010.